Peter Donkersloot (58) repareert kraanmachines, is zzp’er en al 30 jaar in het bezit van een VOL-VCA-diploma. Als hij hoger klimt dan 2,5 meter moet hij officieel een valgordel om. “Die moet ik dan ook nog op twee punten vastmaken. Dan denk ik wel eens: ik ben toch geen bergbeklimmer?”

Investeringen betalen zich terug

Donkersloot doet negentig procent van zijn klussen buiten de deur, op het terrein van de klant. Achter in zijn auto liggen naast zijn gereedschap altijd een veiligheidsbril, een helm, handschoenen en dus die valgordel. 

Die gordels zijn niet goedkoop maar wel een verplicht onderdeel van het veilige werken. “Het was een flinke investering, maar dat betaalt zich allemaal terug. Klanten willen tegenwoordig alleen nog werken met vakmensen die een VCA-diploma hebben.”

Veilig werken kost tijd

Toen hij bijna 40 jaar geleden met het werk begon, was dat allemaal nog wat anders. “Er was eigenlijk geen echte regelgeving over veiligheid.” Dat kwam later. Met de intrede van VCA werd het veilig werken steeds meer ingeregeld, aangescherpt en algemeen.

Regels werden strenger. “Soms te streng. VCA gaat onder andere over maximaal tilgewicht, decibellen en gezichtsbescherming. Het kost tijd om in te schatten waar je aan begint bij een klus. Ik ben soms wel een half uur tot een uur kwijt zodat ik kan voldoen aan veiligheidseisen. Dat is tijd die de klant moet betalen en daar zijn ze in eerste instantie niet altijd blij mee.”

Maar het is het één of het ander volgens Donkersloot: “Ik neem wat extra tijd en zorg ervoor dat het veilig blijft, of ik loop het risico op een ongeluk en ben vervolgens een paar maanden uit de running. Dan heb ik als zzp’er helemaal geen inkomsten meer. Daar hebben de klanten dan ook begrip voor. Extra tijd voor veiligheid is geen issue als je het goed uitlegt.”

Ongeluk

Want een ongeluk zit in een klein hoekje. Enkele jaren geleden draaide Donkersloot een schroef los zonder te weten dat er grote spanning op de verbinding stond. “Ik was in gesprek met iemand en probeerde de schroef tegelijkertijd los te draaien toen die sprong.” Resultaat: twee gebroken vingers. “Dat was mijn fout. Praten en breien, dat gaat niet samen.”

Toen het ongeluk gebeurde, had Donkersloot al een VCA-diploma. In de praktijk is het dus geen garantie dat er niks fout gaat, maar wel een hulpmiddel tijdens het werk. “Een collega (met VCA) vergat zijn veiligheidsbril op te doen toen hij werkte met een slijptol. Even later schoot een metaalsplinter in zijn oog. Het kan dus altijd fout gaan als je even niet oplet. Maar met VCA weet je ten minste waar je op moet letten als je een klus goed aan wil pakken.”

Niet meer zonder

Donkersloot kreeg zijn eerste diploma toen hij nog in loondienst was van een groot bedrijf in kraanverhuur. Nu, als zzp’er, zou hij niet meer zonder willen. Binnenkort mag hij weer op voor een verlenging van 10 jaar.

“Het is een investering en tijdens het werk kunnen veiligheidseisen lastig zijn. Maar in dit werk is VCA een must. Ik werk een stuk veiliger dan Jan op de Hoek zonder diploma. Dat merk ik aan de klanten die met me willen werken, en aan mijn lichaam, dat bespaard blijft van onnodige slijtage.”

Inzet

Peter werkt als zzp’er met een VOL-VCA-diploma. Ter bescherming van zichzelf én van zijn werkvoorraad, want zijn klanten eisen een diploma. Wilt u als zzp’er aan de slag met VCA? Heeft u vragen over welk diploma u nodig heeft, hoe u dat het beste aan kunt pakken of bent u op zoek naar tips over veilig werken? Ga met ons in gesprek. We denken graag met u mee.